Please ensure Javascript is enabled for purposes of website accessibility

- Διαφήμιση -

Η εποχή των μεγάλων απειλών

- Διαφήμιση -

Χρόνος ανάγνωσης: 6 λεπτά

Του  Γιάννη  Κοτόφωλου *

Ο κόσμος όλος, πρωτίστως η Δύση και ειδικότερα η Ευρώπη,
διέρχονται μία μεγάλη περίοδο αστάθειας, οικονομικής και πολιτικής. Η πιο βασική
αστάθμητη και απειλητική παράμετρος, είναι τα υψηλά χρέη των κρατών, σε όλο τον
ανεπτυγμένο κόσμο και περισσότερο στην Ευρώπη.

Είναι ένα μέγεθος εκρηκτικό, το οποίο διαβρώνει τις οικονομικές
προοπτικές, ακόμη και για τους πιο αισιόδοξους, Χωρίς να ξέρουμε μάλιστα, τι
μπορεί να προκύψει ακόμη, μέσα στα επόμενα χρόνια. Μήπως μπορούσε να προβλέψει
κανείς, πριν από τέσσερα ή πέντε χρόνια, τις ανάγκες των τρισεκατομμυρίων
δολαρίων ή ευρώ, που θα απαιτούσαν οι δυτικές οικονομίες για να μην
εκφυλιστούν;

Εάν διατηρηθούν οι ίδιες οικονομικές πολιτικές, κυρίως από την
Ευρώπη και εξαιτίας πρωτίστως της Γερμανίας – αυτό υποστηρίζουν οι πλέον
προχωρημένοι αναλυτές των οικονομικών εξελίξεων – το χρέος πολλών κρατών, μετά
από είκοσι ή εικοσιπέντε χρόνια, θα έχει διπλασιαστεί ως ποσοστό του ΑΕΠ. Και
αυτό σημαίνει μία πλήρη οικονομική καταστροφή…

Η Ευρώπη, εάν δεν πραγματοποιήσει μία θεαματική στροφή στην
πολιτική της, κινδυνεύει να γίνει οικονομικά συντρίμμια. Αρκεί να σημειώσει και
να συνειδητοποιήσει κανείς, ότι η μεγαλύτερη βόμβα στα θεμέλια αυτού του
οικονομικού, πολιτικού και πολιτιστικού οικοδομήματος που λέγεται Ευρώπη, ακόμη
δεν έχει αποκαλυφθεί.

Πρόκειται για το τεράστιο χρέος των Ασφαλιστικών Ταμείων, το
οποίο, σε συνδυασμό με τη γήρανση των πληθυσμών και την παρατεταμένη ύφεση,
μπορεί να λάβει μυθικές διαστάσεις μετά από είκοσι ή εικοσιπέντε χρόνια,
μεταφραζόμενο σε πολλές δεκάδες (άλλοι υποστηρίζουν εκατοντάδες)
τρισεκατομμυρίων δολαρίων!! Μιλάμε για μια ασύλληπτη σε μέγεθος τη στιγμή αυτή
απειλή για τη Δύση…

Και ενώ οι τρομακτικοί αυτοί κίνδυνοι εξελίσσονται χωρίς αποτροπή
μέχρι τούτη την ώρα (εξετάζοντας τα κράτη και τους δημόσιους οργανισμούς ή τα
Ταμεία), θα πρέπει να επισημάνουμε παράλληλα ότι και ο έτερος άξονας μίας
πιθανής προοπτικής για την αναπαραγωγή κεφαλαίων και την ανάπτυξη, ο τραπεζικός
τομέας δηλαδή, είναι πολύ βαριά τραυματισμένος μετά την κρίση.

Άρα, λοιπόν, από ποια βάση
μπορεί να γίνουν οι αλλαγές της οικονομικής πολιτικής και ποιος μοχλός
ανάπτυξης μπορεί να λειτουργήσει δίνοντας ελπίδα στο μέλλον; Εύκολη απάντηση
δεν υπάρχει, ας μη γελιόμαστε.

Η Ευρώπη, ωστόσο, δεν μπορεί να χρονοτριβεί και άλλο, πρέπει να
πάρει γρήγορες και γενναίες αποφάσεις. Να δημιουργήσει προϋποθέσεις οικονομικής
ανάπτυξης, γιατί διαφορετικά θα σβήσει…

Σε πολιτικό επίπεδο οι αποφάσεις αυτές είναι απόλυτα συναρτημένες
με την πλήρη οικονομική και πολιτική ένωση, την εκχώρηση εθνικών εξουσιών σε
υπερεθνικά κοινοτικά όργανα, την δημιουργία μίας ενιαίας κεντρικής ευρωπαϊκής
κυβέρνησης και ενός ισχυρού ευρωπαϊκού κοινοβουλίου.

Είναι μία υπόθεση πολύ δύσκολη, σύμφωνοι. Αλλά, φαίνεται ότι είναι
η μόνη διαδρομή επιβίωσης για την Ευρώπη. Χωρίς την μετεξέλιξη της σε
Ομοσπονδία και την υιοθέτηση μίας άλλης γραμμής για ρευστότητα και ανάπτυξη, η
Ευρώπη δεν θα αντέξει τις φοβερές οικονομικές προκλήσεις και τις κολοσσιαίες
απειλές – όπως τις περιγράψαμε – που αναπτύσσονται.

Σε αυτή την κατεύθυνση, κατ αρχάς, θα πρέπει η Γερμανία να βάλει
πολύ νερό στο κρασί της, να ξαναλειτουργήσει δημιουργικά ο γαλλο-γερμανικός
άξονας και να αναχαιτιστεί και ο ευρω-σκεπτικισμός που άρχισε να εκδηλώνεται σε
ορισμένα γερμανικά κέντρα εξουσίας.

* Ο Γιάννης Κοτόφωλος είναι δημοσιογράφος στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, με
καταγωγή από την Δωρίδα

- Διαφήμιση -

Subscribe to our newsletter
Subscribe to our newsletter

Άμεσες ειδοποιήσεις για τα τελευταία άρθρα μας - στη στιγμή!

- Διαφήμιση -