Η ενοποίηση από τις τράπεζες

Η Ευρώπη, με βάση τις τελευταίες αποφάσεις των ηγετών της στις
Βρυξέλλες, δείχνει να πιστεύει, πλέον, ότι χωρίς την επανα-συναρμολόγηση του
τραπεζικού της συστήματος δεν μπορεί να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη και χωρίς
την ανάπτυξη και την ενίσχυση του Νότου, δεν μπορεί να ξεπεραστεί η ευρωπαϊκή
κρίση και να παραμείνει βιώσιμο το ευρώ.

Η Ευρώπη, έστω και με ρυθμούς αργούς, δείχνει να ξυπνάει, δείχνει
να αλλάζει και  μαζί της να κάνει στροφή
και η Γερμανία, συνειδητοποιώντας τους μεγάλους κινδύνους που διατρέχει και η
ίδια από μία τυχόν διάλυση του ευρω-συστήματος.

Οι αποφάσεις της συνόδου κορυφής, για την ενιαία εποπτεία του ευρωπαϊκού
τραπεζικού συστήματος και για την ανακεφαλαιοποίηση των ευρωπαϊκών τραπεζών απ
ευθείας από το EFSF
ή τον ESM και όχι από τις κυβερνήσεις και
τα κράτη μέλη, αποτελούν εξαιρετικά θετικές αποφάσεις στην κατεύθυνση της
ανασυγκρότησης των ευρωπαϊκών τραπεζών και της ενοποίησης της οικονομικής
πολιτικής στην Ευρωζώνη.

Είναι φύσει αδύνατον, όπως μεταδίδουν τα επιτελεία των Ευρωπαίων
ηγετών από τις Βρυξέλλες, να μιλάς για οικονομική ανάπτυξη χωρίς να έχεις βάλει
πάλι μπροστά τη λοκομοτίβα των σύγχρονων οικονομιών που είναι οι τράπεζες.
Χωρίς ένα γερό τραπεζικό σύστημα, προσθέτουν, δεν υπάρχει καμία ελπίδα
ανάκαμψης.

Επίσης, όμως, είναι φύσει αδύνατον να προσδοκάς και να προσβλέπεις
σε οικονομική ένωση της Ευρώπης και να μην έχεις προηγουμένως προχωρήσει σε
ενοποίηση του κεντρικού πυλώνα των οικονομιών, δηλαδή σε ενοποίηση του
τραπεζικού συστήματος. Αυτή η μεγάλη (έως τώρα) έλλειψη, είναι και ένα από τα
αίτια της κρίσης στην Ευρωζώνη, όπως χαρακτηριστικά επισημαίνουν.

Οι επόμενες αποφάσεις που θα συμπληρώνουν το θεσμικό πλαίσιο της
ενοποίησης των ευρωπαϊκών τραπεζών και οι οποίες θεωρούνται αναγκαίες στο
κοντινό μέλλον, είναι το ενιαίο σύστημα εγγύησης των καταθέσεων, ο ενιαίος
μηχανισμός αξιολόγησης των κινδύνων και η επέκταση της εποπτείας στα hedge funds και τα equity funds.

Ιδανικό μέτρο πολιτικής για το χρηματοοικονομικό σύστημα της
Ευρώπης και την ολοκλήρωση του, αλλά και γενικώς για την αντιμετώπιση του
χρέους των ευρωπαϊκών κρατών, την υπέρβαση της κρίσης και την είσοδο της
Ευρώπης στην ανάπτυξη, θα είναι η διεύρυνση του ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής
Τράπεζας, έτσι ώστε να μπορεί να τροφοδοτεί με φρέσκο χρήμα τις ανάγκες του EFSF/ESM. Για να περιοριστούν η επιβάρυνση των κρατικών προϋπολογισμών και
το χρέος.

Άλλωστε, με την απόφαση για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από
τους κεντρικούς ευρωπαϊκούς μηχανισμούς, τα ίδια τα κράτη μέλη δεν
επιβαρύνονται με πρόσθετο χρέος από τη διαδικασία αυτή.

Στην περίπτωση της Ελλάδας, για παράδειγμα, εφόσον – όπως
ελπίζουμε και είναι λογικό – εφαρμοστεί η απ ευθείας ανακεφαλαιοποίηση, το
ελληνικό χρέος θα ελαφρυνθεί κατά 40-50 δισεκατομμύρια ευρώ, που αντιστοιχεί σε
ποσοστό 20-25% του ΑΕΠ.

* Ο Γιάννης
Κοτόφωλος είναι δημοσιογράφος στη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, με καταγωγή από τη Δωρίδα