Άλμα στον φεντεραλισμό
- Διαφήμιση -
Χρόνος ανάγνωσης: 5 λεπτά
Όσα δεν έγιναν στην Ευρώπη τα τελευταία τρία χρόνια της κρίσης,
ίσως να γίνουν μέσα στους επόμενους τρείς μήνες. Η ταχύτατη εξάπλωση της
κρίσης, οι τρομακτικές επιθέσεις των αγορών στις οικονομίες και των μεγάλων
κρατών μελών και ο κίνδυνος να διαλυθεί άμεσα η Ευρωζώνη εάν δεν αλλάξει δομή
και πολιτική η Ευρώπη, οδηγούν όπως φαίνεται στη λήψη κολοσσιαίων αποφάσεων.
δυνατόν γρηγορότερη ενοποίηση της Ευρώπης, σε οικονομικό και σε πολιτικό
επίπεδο. Η μετατροπή της Ευρωζώνης σε ένα είδος ομοσπονδίας, με άμεση (μέσα στο
καλοκαίρι) την ενεργοποίηση των αντίστοιχων διεργασιών.
Ισπανία και Ιταλία), αυτό επιβεβαιώνουν επί της ουσίας και οι κινήσεις στην κεντρική
πολιτική σκηνή, όπως η στροφή της Γερμανίας προς την περαιτέρω ενοποίηση και
τις υπερεθνικές λύσεις, το αίτημα της νέας ηγεσίας στη Γαλλία για την ανάπτυξη
ή οι συνεχείς επαφές και οι συνεννοήσεις εκ μέρους των ηγεσιών Ιταλίας και
Ισπανίας.
το Παρίσι μέχρι τη Ρώμη, τη Μαδρίτη, (αλλά) και την Ουάσιγκτον, η κινητοποίηση
φαίνεται να είναι πρωτοφανής. Οι ευρωπαϊκές ηγεσίες φαίνεται να συνειδητοποιούν
ότι τα προβλήματα που επιφέρει η κρίση δεν είναι απλώς μεγάλα, είναι υπαρξιακά
για την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
πολιτικούς χρόνους, αλλάζουν στόχους. Ακόμη και Μπαρόζο δουλεύει τώρα
πυρετωδώς. Η μοίρα και η προοπτική της Ευρώπης αποδεικνύεται ότι είναι δεμένη
με την εμβάθυνση της ενοποίησης. Θα τολμήσουν μέχρι το τέλος οι σημερινοί
πολιτικοί ηγέτες, να γονιμοποιήσουν αυτή την πολιτική; Να πραγματοποιήσουν το
πρώτο αναγκαίο άλμα στον φεντεραλισμό;
εμφανίζεται ο ρόλος του Ολάντ, ο οποίος λειτουργεί σε συνεργασία και με τους
ηγέτες των Γερμανών σοσιαλδημοκρατών, τους οποίους έχει άμεση ανάγκη πλέον η
Μέρκελ, για τη διαμόρφωση οποιασδήποτε πολιτικής για το μέλλον (ο συνασπισμός
με τους φιλελεύθερους έχει ως γνωστόν καταρρεύσει).
ενωμένη. Ακόμη και η κινητοποίηση των ηγετών της (ανεξαρτήτως κομματικής
απόχρωσης) για τις ελληνικές εκλογές και η προσπάθεια που κατέβαλαν για να
περιορίσουν το ρίσκο ενός αποτελέσματος που θα οδηγούσε την Ελλάδα εκτός του
ευρώ, αποτελεί μία πολύ σαφή ένδειξη για το πώς διαισθάνονται και πως
σχεδιάζουν την κοινή ευρωπαϊκή πολιτική.
από την δημοσιονομική ενοποίηση μπήκε η τραπεζική ενοποίηση και η
ανακεφαλαιοποίηση των ευρωπαϊκών τραπεζών. Το πρόβλημα της δημοκρατίας της
Βαϊμάρης δεν ήταν ο πληθωρισμός, ήταν η κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος!
σηκώνει ο μόνιμος μηχανισμός EMS
απ ευθείας χρήματα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή τις αγορές και όχι από
τα κράτη. Επίσης μπήκε μπροστά το θέμα των Ευρωομολόγων κ.ο.κ. Αυτά όλα, αρκεί
όπως ελπίζουμε να υλοποιηθούν σύντομα, αποτελούν ηχηρά πολιτικά μηνύματα, μία
σαφή αλλαγή πορείας και, ασφαλώς, προϋποθέσεις εξόδου από την κρίση.
Κοτόφωλος είναι δημοσιογράφος στη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, με καταγωγή από την Δωρίδα
- Διαφήμιση -