Ποιοι θα χάσουν και ποιοι θα κερδίσουν στις νέες εκλογές του Ιουνίου
- Διαφήμιση -
Χρόνος ανάγνωσης: 2 λεπτά
Όσοι βουλευτές εξελέγησαν στις 6 Μαΐου δεν πρέπει και να χαίρονται πολύ. Μπορεί να ανακηρυχθούν βουλευτές, αλλά μέχρι εκεί.
Είναι σχεδόν απίθανο να συγκροτηθεί σε σώμα, εφ’ όσον δεν υπάρξει συμφωνία για το σχηματισμό κυβέρνησης, η νέα Βουλή. Βεβαίως αυτό κινείται στα όρια της συνταγματικότητας, καθώς σύμφωνα με το άρθρο 37 του Συντάγματος, εφ’ όσον δεν τελεσφορήσουν οι διερευνητικές εντολές και αποτύχει η σύγκληση του Συμβουλίου πολιτικών αρχηγών ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διαλύει τη Βουλή και δίνει εντολή στον αρχαιότερο εκ των ανωτάτων δικαστών να σχηματίσει υπηρεσιακή κυβέρνηση προκειμένου να οδηγηθεί η χώρα εκ νέου σε εκλογές. Ποια Βουλή όμως να διαλύσει εφ’ όσον αυτή δεν έχει συγκροτηθεί σε σώμα;
Πάντως αυτοί που εξελέγησαν στις τελευταίες θέσεις θα πρέπει να ανησυχούν ιδιαίτερα. Η νέα εκλογική αναμέτρηση πιθανολογείται ότι θα τροποποιήσει, έστω και οριακά, τα αποτελέσματα. Άλλα κόμματα θα αυξήσουν τη δύναμή τους κι άλλα θα δουν τα ποσοστά τους να μειώνονται. Η νέα ανακατανομή των εδρών με βάση τα νέα ποσοστά θα αλλάξει και την εκλογική γεωγραφία. Άλλοι βουλευτές που είναι πρώτοι αναπληρωματικοί μπορεί να εκλεγούν και άλλοι που εξελέγησαν να χάνουν την έδρα τους. Το πώς και που θα κατανεμηθεί το μπόνους των 50 εδρών του πρώτου κόμματος είναι ένας δεύτερος λόγος ανακατανομής, πανελλαδικά, των εδρών.
Ο τρίτος και πιο σημαντικός όμως λόγος είναι ότι οι νέες εκλογές, που δεν μπορούν να γίνουν πριν από τις 10 Ιουνίου, θα πρέπει, με βάση τις προβλέψεις του εκλογικού νόμου, να διεξαχθούν με την απογραφή του 2011 και όχι με αυτήν του 2001 που έγιναν στις 6 Μαΐου. Αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε αλλαγή εδρών στις εκλογικές περιφέρειες. Διεδρικές, όπως για παράδειγμα η Καστοριά, μπορεί να γίνουν μονοεδρικές. Στο Υπόλοιπο Αττικής θα προστεθούν τουλάχιστον 3 νέες έδρες. Η Α΄ Αθηνών θα χάσει 1 έδρα. Και ούτω καθ’ εξής. Το ζήτημα αυτό όμως δεν είναι μόνον αριθμητικό, απλής ανακατανομής εδρών, αλλά και πολιτικό. Για παράδειγμα ο ΣΥΡΙΖΑ που ήρθε πρώτο κόμμα στο Λεκανοπέδιο και στα μεγάλα αστικά κέντρα μπορεί να κερδίσει επιπλέον έδρες, ενώ το ΠΑΣΟΚ που υπέστη Ματζικέρτ στο Λεκανοπέδιο και στα μεγάλα αστικά κέντρα μπορεί να δει να μειώνονται κι άλλο οι δυνάμεις του.
Δεν ξέρω αν αυτό θα βάλει, τους βουλευτές που εξελέγησαν, στον πειρασμό να πιέσουν τα κόμματά τους να μην γίνουν εκ νέου εκλογές, σίγουρα όμως κάποιοι το σκέπτονται. Ίσως γι’ αυτό κάποιες ηγεσίες κομμάτων να μην θέλουν να συγκροτηθεί η Βουλή σε σώμα. Φοβούνται μήπως υπάρξουν αποσκιρτήσεις βουλευτών τους οι οποίοι θα ταχθούν υπέρ του σχηματισμού κυβέρνησης. Βέβαια η πίεση των εκλεγμένων αντισταθμίζεται από την πίεση των αποτυχόντων. Κυρίως όμως των οριακά αποτυχόντων, αφού οι νέες εκλογές θα γίνουν με λίστα. Αυτός είναι ο τέταρτος λόγος που επηρεάζει την απόφαση για επαναληπτικές ή όχι εκλογές.
Το λογικό, και πολιτικά ηθικό, είναι εφ’ όσον οι εκλογές γίνουν σε ένα μήνα, η σειρά κατάταξης να παραμείνει η ίδια. Αυτό ευνοεί τα δύο πρώτα κόμματα (Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ) και ενδεχομένως και το ΠΑΣΟΚ αφού οι υποψήφιοί τους θα δώσουν τον νυν υπέρ πάντων αγώνα. Της μεν Ν.Δ. για να αυξήσουν τη διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ και να κερδίσουν επιπλέον έδρες ώστε εκτός των άλλων, σε συνεργασία τουλάχιστον με το ΠΑΣΟΚ, να εξασφαλίσουν τις πολυπόθητες 151 έδρες. Οι δε του ΣΥΡΙΖΑ, με την ορμή και του νεοφώτιστου θα προσπαθήσουν να αυξήσουν τα ποσοστά του και να έρθει πρώτο κόμμα, κάτι που θα έχει ως αποτέλεσμα να υπερδιπλασιάσει τις δυνάμεις του. Με απλά λόγια η Ν.Δ. θα παίξει σκληρή άμυνα για να διατηρήσει τουλάχιστον το κεκτημένο του μπόνους των 50 εδρών, ο δε ΣΥΡΙΖΑ επίθεση για να κερδίσει αυτός το πλεονέκτημα ώστε να γίνει η κυρίαρχη δύναμη στο χώρο της Αριστεράς και του σοσιαλδημοκρατικού χώρου και να καταστήσει περισσότερον εφικτή την πρόταση για κυβέρνηση της Αριστεράς.
Το ίδιο κίνητρο έχουν και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Αυτοί καλούνται να παίξουν και άμυνα και επίθεση. Αφ’ ενός για να διατηρήσουν την έδρα τους όσοι εξελέγησαν και αφ’ ετέρου οι οριακά αποτυχόντες μήπως και εκλεγούν. Βέβαια σε σχέση με τη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ το κίνητρο των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ, με λίστα, είναι περιορισμένο. Ακόμη κι αν μειώσει τη διαφορά και βγει δεύτερο κόμμα τα κέρδη, σε έδρες, θα είναι περιορισμένα (10-12 επιπλέον βουλευτές), οπότε οι μη έχοντες ελπίδες εκλογής υποψήφιοι μάλλον θα κάνουν αγγαρεία.
Τα υπόλοιπα τέσσερα κόμματα (ΚΚΕ, «Ανεξάρτητοι Έλληνες», «Χρυσή Αυγή», ΔΗΜΑΡ) πιθανώς να υποστούν μείωση αφού οι υποψήφιοί τους δεν θα έχουν επιπλέον κίνητρο. Πλην ίσως των «στρατευμένων» του ΚΚΕ, οι άλλοι δύσκολα θα μπορέσουν να κινητοποιήσουν υπέρ τους επιπλέον ψηφοφόρους. Μάλλον το αντίθετο θα συμβεί. Το πιο πιθανό είναι να απωλέσουν παρά να κερδίσουν ψήφους.
Επαναληπτικές εκλογές θέλουν σίγουρα όσοι, οριακά, έμειναν εκτός Βουλής. Οι Οικολόγοι – Πράσινοι και το ΛΑΟΣ του Γ. Καρατζαφέρη. Είτε γιατί πιστεύουν ότι μπορεί να κερδίσουν τις 2 – 3.000 ψήφους που τους έλειψαν για να υπερβούν το όριο του 3%. Είτε γιατί θεωρούν, κυρίως ο Γ. Καρατζαφέρης, ότι μπορεί να συμμαχήσουν με όμορους χώρους και να εκπροσωπηθούν στη Βουλή. Και οπωσδήποτε επαναληπτικές εκλογές θέλουν τα τρία μικρά κόμματα του Φιλελεύθερου χώρου (ΔΗ.ΣΥ, ΔΡΑΣΗ και Δημιουργία Ξανά) που αθροιστικά κινήθηκαν κοντά στο 7%. Αν τώρα ενώσουν τις δυνάμεις τους η Ντ. Μπακογιάννη, ο Στεφ. Μάνος και ο Θ. Τζημέρος, κάτι που δεν κατάφεραν για τις εκλογές της 6ης Μαΐου, βασίμως πιθανολογείται ότι το συν 2% επί 3 θα τους βάλει με άνεση στο κοινοβούλιο και μάλιστα θα καταστήσει πολύφερνες νύφες τους περισσότερους από 20 βουλευτές, που εικάζεται ότι θα εκλέξουν, στο σχηματισμό κυβέρνησης Εθνικής Ανάγκης.
Αυτές είναι οι λογικές προσθαφαίρεσης εδρών με τις οποίες τα κόμματα προσεγγίζουν τις επαναληπτικές εκλογές. Όμως,όπως επεσήμανα και σε προηγούμενο άρθρο, η εκ νέου προσφυγή στις κάλπες ενδεχομένως να δημιουργήσει παρά να λύσει προβλήματα. Δυστυχώς, το πολιτικό προσωπικό της χώρας ούτε κουλτούρα συνεργασιών έχει ούτε τοποθετεί το εθνικό συμφέρον υπεράνω του κομματικού. Το πλήρες δε αδιέξοδο θα ήταν στις εκλογές του Ιουνίου να αναπαραχθεί, με μικρές διαφορές, το ίδιο πολιτικό σκηνικό. Εάν αυτό ήθελε συμβεί ελπίζω να μην ξαναπάμε σε εκλογές γιατί τότε ο λαός θα τους πάρει όντως με τις πέτρες. Ενώπιον αυτού του κινδύνου ίσως τα κόμματα αναγκαστούν να συνεργαστούν. Αν όμως στο μεσοδιάστημα υπάρξουν «ατυχήματα» τότε δεν θα φταίνε οι πολίτες, αλλά οι ηγεσίες των κομμάτων που δεν κατάφεραν να ομονοήσουν και να λύσουν δημιουργικά τον γρίφο που τους έθεσε με την ψήφο του ο ελληνικός λαός.
Σε κάθε πάντως περίπτωση αντί να προσπαθούν να ρίξουν την ευθύνη ο ένας στον άλλον, γιατί αυτό κάνουν, για το μη σχηματισμό κυβέρνησης, ας πουν καθαρά τι θέλουν, που διαφωνούν και ας τελειώνουν γρήγορα. Οι ίδιοι μπορεί να θεωρούν ότι έχουν χρόνο για να φλυαρούν και να διχάζονται. Η χώρα δεν έχει, και σύντομα ίσως το διαπιστώσουν. Ας ελπίσουμε να μην είναι αργά και να μπορούν να κάνουν κάτι για να τη σώσουν. Διαφορετικά ούτε ο Ασπροπόταμος δεν θα τους ξεπλένει…
- Διαφήμιση -