Εκλογές με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και που θα κριθούν τελικά τα κόμματα

 Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο, ότι στις εκλογές που έρχονται δεν υπάρχει oυσία και περιεχόμενο, ούτε στις άγονες αντιπαραθέσεις, ούτε στη περιφορά ευθυνών, κατά τρόπο που προσβάλει τη νοημοσύνη των πολιτών.  Άλλωστε,  ο καταλογισμός τους θα γίνει και σε πρόσωπα και σε πολιτικές, κατά τον τρόπο που αρμόζει στις  καταστροφικές  περιστάσεις  που βιώνει ο τόπος.

 Αυτή η εκλογική αναμέτρηση θα έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, τα οποία σε τίποτα δεν προσομοιάζουν με αντίστοιχα εκλογών του παρελθόντος.  Αυτό το αντιλαμβάνονται οι πάντες και πάνω απ’ όλα οι πολίτες ,που θα κληθούν να κάνουν τους κρίσιμους διαχωρισμούς και τις σωστές επιλογές.

 Ωστόσο είναι μεγάλη ευκαιρία για σοβαρές τεκμηριωμένες και θαρραλέες προτάσεις, που θα αξιολογηθούν και θα προσμετρήσουν στο εθνικό αποθεματικό ευθύνης και προοπτικής, που  έχει ανάγκη ο τόπος.

 Θα αποτελούσε λύτρωση και φυγή προς το μέλλον, αν στο τέλος της προεκλογικής περιόδου μπορέσουμε να καταγράψουμε και να συγκρατήσουμε θέσεις και προτάσεις ,που  μπορούν να  αποτελέσουν τον κοινό τόπο μεταξύ των κομμάτων.  Τον κοινό τόπο για μια άλλη πορεία που θα σέβεται την ιστορία της χώρας αλλά και το ανθρώπινο δημιουργικό κεφάλαιο.  Τον κοινό τόπο που αφορά κυρίως δύο κορυφαία ζητήματα :

  ·        Τον τρόπο, τα μέσα και τις μεθόδους που θα μεταλλάζουν οριστικά τον κρατικό μηχανισμό, προσαρμοσμένο στις ανάγκες μιας νέας οικονομίας και μιας δυναμικής παραγωγικής διαδικασίας.

 Και τα δύο είναι ζωτικής σημασίας και  επείγοντα.  Γι’  αυτό τα κόμματα θα πρέπει να ξεπεράσουν τους ευκαιριακούς εντυπωσιασμούς -επικοινωνιακού κυρίως χαρακτήρα – και να βρουν εκείνο το πολιτικό θάρρος που θα προέλθει απ’ την υγιή και  ακομπλεξάριστη  λειτουργία των κομματικών συλλογικοτήτων και όχι (φυσικά) απ’ την διαβρωτική  δράση των κάθε μορφής και όψεως, κηπουρών των αρχηγών τους.

 Στον αντίποδα της θετικής πλευράς των δύο κορυφαίων ζητημάτων που προαναφέραμε,  αθροίζονται τα εγκληματικά λάθη και παραλήψεις γύρω απ’ τη φοροδιαφυγή , τη κατασπατάληση δημόσιων πόρων, την έλλειψη ολοκληρωμένου φορολογικού συστήματος,  την έλλειψη συντονισμού των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών για την  είσπραξη των εσόδων, την έλλειψη ολοκληρωμένου μηχανογραφικού συστήματος που θα στήριζε απ την αρχή ως το τέλος τις προσπάθειες παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας,  την υπονόμευση των λειτουργιών του κράτους απ’ την ανεξέλεγκτη δράση των φορέων της διαπλοκής και της διαφθοράς κ.α..

 Αν σε όλα αυτά προστεθεί και η πρωτοφανής επιδρομή στα μικρά και μεσαία εισοδήματα, στους μισθούς και τις συντάξεις και γενικά στο βιοτικό επίπεδο του μέσου Έλληνα,  ολοκληρώνεται το πάζλ της σύγχρονης τραγωδίας της Ελλάδας.

 Αυτό είναι το πεδίο της δημιουργικής αντιπαράθεσης των κομμάτων.  Για τα ζητήματα αυτά θα κριθούν. Αν δηλαδή μπορούν να συνομολογήσουν τη διατύπωση της επιβεβλημένης απ τα πράγματα, εθνικής γραμμής πλεύσης, απέναντι στις ανιστόρητες, αντιπαραγωγικές και εν πολλοίς επικίνδυνες προτάσεις της τρόικας και του ΔΝΤ ,για επιπλέον μειώσεις μισθών και συντάξεων τον Ιούνιο και περαιτέρω αποσάρθρωση  των ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των πολιτών.